Onze gast verslaggever...

....Luc Verhaak rapporteert:  "Ma vertelt me zojuist langs haar neus weg dat van der Steenhoven dichtgaat. De deuren worden op 22 December definitief gesloten, als je nog een laatste maal een glimps nostalgie wil ophalen. Er komt waarschijnlijk een gallerie of souvenirshop…..Volgens Ma was van der Steenhoven al minimaal 10 jaar daar toen zij in “57 in Heusden aankwam.

Nadat Kops dichtging (pakje Stuyvesant rood Fl. 1.20), Sterkenburg de doek in ring gooide (ramen van je voorruit gewassen terwijl tank werd afgevuld), is met deze sluiting het oude Heusden denk ik definitief verdwenen. Volgens ma kon je nog steeds “opschrijven” en later betalen, vertel me waar dat nog kan in Nederland. Ik geloof dat de oude, altijd norse, van der Steenhoven nog steeds leeft. Ik denk dat niemand zich realiseert hoe winkels zoals deze de coherentie van een kleine stad of dorp in stand houden.

Het dorp aan de rivier van Wim Sonneveld is definitief verdwenen….".

Vars gepluk...

..op de rotsen tijdens laag tij direct voor ons huis. 10 minuten later genieten met natuurlijk een glas Groot Parys. Prima toeven hier! :-)

De regen kwam...

..maar naar een "deurstap" met Donevine wederom besloten om al onze Chenins en Chardonnay niet te spuiten. Ja, het had behoorlijk geregend, maar direct na de regen blies er ook een mooi windje alles schoon. De druifjes in wording en de bladeren waar de rijpwording vandaan moet komen were still looking good! We gaan dus voor de eerste keer 1 december halen zonder dat we iets aan chemicaliën hebben gespoten. We denken in Zuid Afrika op deze schaal (30 plus hectare) nog niet voorgekomen. Als je echter kijkt naar de uitdagingen waar Zuid Afrika in het algemeen voor staat natuurlijk volstrekt irrelevant.....   

(Wijn) boeren...

....hebben hier en overseas niet zo'n heel goed imago. Als (wijn)boer ben je vaak nog steeds verdacht. Niet geheel onterecht als je weet wat er in het verleden is gebeurt. Het dopstelsel is een van de bekendste voorbeelden van hoe werknemeres in het verleden afhankelijk werden gemaakt van wijn en aldus geen of heel weinig salaris ontvingen. Echter wat wij de laatste 10 jaar hier in de weskaap zien is dat veel wijnboeren binnen de commerciële werkelijkheid zich zoveel als mogelijk bekommeren om de wellbeing van "hun" mensen. Dat las je hier de afgelopen weken naar aanleiding van de wilde stakingen echter  niet in de kranten. Alsof  alle boeren nog in de tijd van apartheid leefden. Gelukkig beginnen boeren dit niet meer te pikken. Dus veel met passie geschreven ingezonden brieven gestaafd met feiten door boeren in de diverse kranten de afgelopen week. Ook hier geldt dus dat elk nadeel zijn voordeel heeft. Een meer gebalanseerde kijk op de werkelijkheid.Goed nieuws voor Zuid Afrika.

So far so good.

De winter was (voor onze begrippen) koud en nat. De suier is achter de rug. De temperaturen tijdens het blomseizoen waren constant, dus de set van de druiven is mooi egaal. Qua regen hebben we een keer schrik gehad, maar het viel gelukkig mee, en dus zijn onze wijngaarden ziekten vrij. Niet zo heel bijzonder eigenlijk, maar wel als je nog helemaal niets hebt gespoten in de wijngaard (Chenin en Chardonnay) zoals wij. In een klein blokje (2 hectare) hebben we de laatste drie jaar ervaring opgedaan met helemaal niets spuiten. Dit omdat het onze ziening is dat een wijngaard, als hij goed onderhouden en dus gezond is het, net zoals bij mensen zonder pillen (bij druiven zijn dit chemicaliën) af zou moeten kunnen. Niet spuiten tenzij het niet anders kan is dus het adagium op Groot Parys. Zaterdag is de kans 60 % kans op 10 mm regen. To spray or not to spray is voor ons de enige relevante vraag in de komende dagen.....

Dromen voor 2013...

...of wordt het pas 2014/2015? De "wegen" worden in ieder geval steeds beter, schijnt. Dus dan zou het toch ook met onze dan 23,24 of 25 jaar oude pick-up moeten kunnen? We zullen zien........

Stakingen in..

....de mijnen krijgen nu een vervolg in de wijn industrie in Zuid Afrika. De afgelopen week zijn er wilde stakingen uitgebroken onder plaaswerkers in de Weskaap rondom Kaapstad. De plaaswerkers eisen meer geld. Niet een klein beetje, maar ruim 100 % meer. Het principe achter deze eis wordt ondersteund door zowel de regionale afdelingen van het ANC in de Weskaap als de nationale minister van landbouw, ook ANC. Dit laatste is eigenlijk raar, omdat dezelfde ANC regering elk jaar (na consultatie met alle stakeholders) de minimum lonen vaststeld voor deze sector. 
De eerste gedachte bij ons: zijn ze nu helemaal gek geworden, cq weten ze wel wat dat betekent op termijn. Namelijk minder werk omdat boeren vanuit kosten overwegingen  versneld naar mechanisatie zullen overstappen. Dus naast de oogstmachines dan ook de volautomatische snoei en suier machines. De boeren hebben geen andere keuze, omdat zij hun hogere kosten niet kunnen doorberekenen aan hun klanten, vaak inkopers van groot winkel organisaties in bijvoorbeeld Nederland, die opereren in een zeer (prijs)competitieve markt waar recentelijk ook nog eens de BTW en accijns omhoog zijn gegaan. En daarnaast moeten deze groot winkel organisaties  ook nog eens hun aandeelhouders tevreden houden door middel van meer omzet en een hogere marge per verkochte eenheid. Aan de andere kant: probeer eens te leven met een familie van 40 euro per week in een land waar de de prijzen in (super)markten hoger zijn dan in Nederland en elektriciteits prijzen de laatste 4 jaar zijn verdubbeld, zoals de plaaswerkers  hier. En dan hebben we het nog niet over de huur van een woning/slaapplek voor hunzelf en de kinderen.  
Wat is wijsheid? Rationeel zeg je, vraag niet het uiterste, kijk naar het grotere plaatje. Aan de andere kant zie je dat het zo (voor de mensen), niet langer kan. We neigen steeds meer naar het laatste. En dan zien we wel weer op de langere termijn. Voor ons is dat echter een relatief makkelijke beslissing, omdat we klein zijn en niet aan het groot winkelbedrijf leveren.

Miep...

..is ook weer in het land. Bijna 83 al weer maar nog steeds messcherp. Veel geproefd deze week in het koude gedeelte van Zuid Afrika waar we nu verblijven: Walker Bay, Botrivier en Elgin. De wijnen smaken hier heel anders als in het warme Paarl. (Nog wel) weinig Chenin Blancs trouwens,wel hele mooie. De Jil's Dune van Springfontein springt er voor ons tot nu toe bovenuit. Heel elegant en met finesse. Waarschijnlijk zoeken we eigenlijk een beetje naar onze eigen wijn. :-) 

33 uur...

..was broer Paul in Zuid Afrika. Al globetrotend is hij nu alweer op weg richting Sao Paulo. Kort, dat zeker, maar 33 uur is meer dan niets!!

Sharks...

...bevolken de oceaan rondom Kaapstad. Gevaarlijk om in zee te gaan? Eigenlijk niet, alhoewel er zo eens per jaar wel ergens een beentje of armpje wordt opgepeuzeld. Maar dat is meer bij surfers, die zich direct achter de golfbrekers ophouden. Op de stranden, waar de meeste shark bewegingen plaatsvinden, zijn in het seizoen shark watchers gestationeerd die middels vlaggen aangeven hoe gevaarlijk het is. Zwart, don't even think about going into the ocean tot groen zoals vandaag. Zoals de watcher zelf zei " volstrekt veilig vandaag, in het laatste uur slechts een haai gezien, surf ze!!" Helaas geen surf voor mij, want ik was op weg naar Groot Parys. Er wordt daar namelijk echt gewerkt want het is suiertijd.

Riddle

Alles is nieuw voor ons bij het maken van onze eerste sparkling wine. Nadat de kwaliteit als goed is bevonden werd door een aantal experts nu dus klaarmaken voor produktie. Gisteren de flessen aangeleverd bij Avondale, een mooi historisch wijne estate juist buiten Paarl die reeds langere tijd cap classique (Kaapse Champagne) maken en hiervoor de "machinerie" hebben staan. Stap 1 na het aanleveren van de flessen is het zogenaamde riddle proces. De flessen worden in een stalen constructie gelegd, die weer in een soort frame wordt gestoken. Deze laat de flessen in zo'n dag of vijf 360 graden draaien én van horizontaal naar omgekeerd verticaal bewegen, zodat de fles op zijn kop staat en al het bezinksel wat bij de fermentatie in de fles is ontstaan naar de kop van de fles wordt gedwongen. Bij het bottelen wordt deze "vuile"wijn er dan uitgeschoten, opgevuld met een beetje witte wijn en daarna afgesloten met de typische champagne kurk. Dat gebeurt over een week of twee. Spannend, allemaal nieuw en wederom super dat er hier wijnmakers zijn die enthousiast mee willen werken aan dit experiment van Groot Parys en Scali.. 

Ons uitzicht...

...voor de komende 3 maanden in de duinen aan zee. Op anderhalf uur van de farm. Twee drie keer per week op en neer naar Groot Parys. Dus dat is te doen. We gaan er van genieten met lekker veel bezoek. Miep, broer Paul, vriend Jo, Maartje voor 6 weken, Maud fijn om haar weer te zien én gezellig (schoon) zus Nicolette met Sjoerd. De ligstoelen én de zonnebrand olie staan al klaar. :-)