Saturday, February 9, 2008

Het doet seer...........




Afgelopen vrijdag reed ik naar de bank en kwam onderweg twee van onze werknemers tegen; Daniël met zijn dochter Denolene (die twee jaar geleden op haar vijftiende een zoontje baarde) en zijn aangenomen dochter Denise, die ook voor ons werkt. Ze moesten naar Home Affairs, dus daar heb ik ze even heengebracht.
Teruggekomen op de farm, kwam onze voorman Donevine langs. “Ik moet even weg om Daniël, Denise en Denolene te halen, want Lettie (de vrouw van Daniël en moeder van Denise en Denolene) is overleden”. Ze lag al een tijdje in het ziekenhuis, maar de vooruitzichten waren goed. Mijn schoenen vielen uit dat ze me niets hadden verteld over het overlijden, maar dat bleek omdat te zijn omdat ze het zélf nog niet wisten. Later die middag heb ik ze na een fiks drukkie (omhelsing) naar de begravenis ondernemer gebracht en dinsdag zaten Daniël en Denise op de stoep.Het doet seer, Mariëtte. Ik lig in my bed, sonder my vrou en ek kan nie slaap nie. Denise begon eerst nog keurig uit te leggen waarom ze deze week niet kon werken. De behandelend arts wil Lettie onderzoeken. Haar longen zijn ingeklapt tijdens het vervoer van het ene naar het andere ziekenhuis en men snapt er niets van. Denise is dus by die huis om alles te regelen. Natuurlijk moest er extra geld komen. Begraven op zaterdag is duurder. Er moeten bloemen komen en kos. Alsof het zo heeft moeten zijn, was Denise vorig jaar met haar dochtertje Emilia naar een funksie op school. Lettie was ook mee en onze camera, dus zijn er foto’s van hen drieën. Verder werd de jongste dochter, Deroldine (Baba) aangenomen en was er voor haar groot feest. Maartje heeft toen zo’n beetje iedereen van de farm gefotografeert, allemaal achter de feesttafel met de Heilige Schrift in taartvorm. Er was dus ook een heus familie portret. Dus twee afdrukken laten maken, mooie lijstjes eromheen; dat vonden ze een fijn.
Vandaag hebben we haar begraven. Eerst verzamelen om 07:30 bij het huis, dan om 09:00 uur naar de kapel op onze plaas (beetje een overdreven woord, maar zo staat die ruimte hier nu eenmaal bekend) voor de mis en toen door naar de begraafplaats (daar wonen we naast). Bidden en zingen. Denise stortte in en dat is goed. Vervolgens het graf sluiten onder gezang. Iedereen stort een schepje aarde. Wat bloemetjes mee het graf in. Kruis plaatsen. Bloemen op het graf, met wat water besprenkelen. Morgen gaan ze terug.
Lettie is 44 geworden en laat haar man Daniël, haar dochters Denise (en kleinkind Emilia), Denolene (en kleinkind Boetie) en Deroldine achter.

Help,..............de suikers zijn hoog











Slechts een zeer klein gedeelte van onze wijngaard van 65 hectare gebruiken we tot nu toe voor onze eigen wijn. 95 % van onze druiven gaat namelijk naar Boland Kelder. Een bedrijf wat onder andere levert aan Gall&Gall in Nederland. Als wijn boer die levert aan Boland Kelder wordt je met name afgerekent op de hoogte van je suikers in je druiven. Als je goed zit krijg je betaald, als je fout zit bijna niets. Dat laatste is “vrij pijnlijk” want dat betekent dat al de kosten die je hebt gemaakt over een heel jaar ook voor de kat z’n.... zijn geweest. Vandaar dat suikers deze weken een dominante rol spelen in ons leventje spelen! Aan het begin van elke pars (oogst) is het met name zoeken naar waar te beginnen en na een dag of twee nog veel belangrijker hoe snel kunen we de de druiven eraf krijgen. Je neemt dus monsters van de druiven in de verschilende blokken van je wijngaard, brengt deze naar de wijnkelder en dan krijg je op het eind van de middag de resultaten terug. Je weet dat enerzijds suikers heel snel kunnen klimmen naar een niveau waar je bijna niets meer betaald krijgt. Anderzijds weet je dat als je heel veel mensen hebt rondlopen je niet snel kunt stoppen als het wat betreft suikers niet goed zit. Ook slecht voor de motivatie als je de mensen na een uur of twee weer naar huis moet sturen. Gisteren hebben we echter de knoop doorgehakt om groot te gaan parsen, donderdag dus met een mannetje of 60. Dat was wel nodig, want het bleek dat we toch ineens best hoog in de suikers zaten. Parsen dus en een beetje snel ook!!!! Flink gezweet. Gelukkig alles (net) binnen de suikers eraf, maar vrijdag nog een dag in een aangrenzend blok. Hopen dat het goed komt.....