Water

Terwijl in Nederland en België de laatste dagen water in ijs is verandert (minus 15), smeken onze druifjes op de zanderige gronden (“sandkolle”) hier om water en hebben dat deze week ook gekregen. Alleen de druiven op de sandkolle, want op Groot Parys werken we sinds een aantal jaar volgens het principe dat we geen water geven, tenzij. Dit tenzij hangt af van visuele inspecties van de wijngaard die vanaf deze tijd haast dagelijks plaatsvinden. Hoe voelt de druif zich. Zij mogen het niet te makkelijk hebben, maar mogen ook niet stressen. Volgens de geleerden geeft dit namelijk de beste kwaliteit druiven en we verspillen (“morsen”) ook geen kostbaar water. Dus waar kijken we naar: de kleur van het blok wijngaard, zijn er nog groeipunten, de druiven zelf, structuur van de bladeren etc. Dit lijkt moeilijk, maar na een paar jaar gaat dit als vanzelf. Dit natuurlijk op basis van gemaakte fouten. Als je namelijk te lang wacht met water geven en de wijnrank stresst, gaat deze voor overleving en zuigt het vocht uit de druiven voor zich zelf op. Zo’n foute inschatting heeft ons dus wel eens een paar centen gekost!!!