De studenten...

...hier roeren zich weer. Na de "Rhodes must fall" campaign ditmaal protesten tegen een verhoging van het college geld. Deze stijgt volgend jaar met meer dan 10 %. Het protest is zeker niet onterecht. Een studie financiering systeem zoals Nederland, bestaat hier slechts gedeeltelijk. Dit betekent dat veel studenten die van arme komaf zijn (en dat moet hier letterlijk worden opgevat) geen toelage en/of lening kunnen krijgen om een studie te volgen. Dit is eigenlijk ongelooflijk als je weet dat skills op tertiair niveau van cruciaal belang zijn voor de toekomst van Zuid Afrika. En skills op tertiair niveau juist niet alleen voor blanke jongeren zoals dat tot voor kort was op de beste universiteiten hier, maar voor alle jongeren van alle kleuren die wel de capaciteiten hebben maar (vaker) niet het geld. Protest betekent in ZA trouwens niet een keurige demonstratie en de bezetting van een gebouw, maar er worden hele universiteiten afgesloten waardoor het onmogelijk is om nog college en/of examen af te leggen. Dat laatste heeft natuurlijk ook weer voordelen. Tijd om een dagje naar het strand in Kaapstad te gaan bijvoorbeeld. Dit althans voor de well heeled students.....      

Na de eerste....

..wedstrijd te hebben verloren tijdens de Rugby world cup viel heel het land over het team heen. We moesten zelf terug denken aan het EK voetbal 1988. Nederland verloor daar ook de eerste wedstrijd maar werd toch Europees kampioen. Vandaag staat Zuid Afrika in de kwart finale tegen Wales. Nog 3 wedstrijden winnen en dan zijn "die bokke" gewoon wereld kampioen, toch?   

Diversiteit

Een van de mooie kenmerken van Zuid Afrika is de geweldige diversiteit aan landschappen. Het is dan ook niet voor niets dat de film industrie relatief groot is in Zuid Afrika. Binnen 3 uur rijden van Kaapstad kun je lokaties vinden die het doen lijken of je midden in woestijn bent, in Manhattan bent of in tropisch regenwoud! Gisteren waren we voor de verjaardag van Mariette ook in zo'n bijzonder gebiedje. De azuur blauwe laguna van de West Coast National Park heeft namelijk veel weg van een tropisch paradijs. Zeker op een dag zoals gisteren met niemand behalve wij, en oh ja een paar dolfijnen!!  

Glass ceiling

Met twee dochters die Internships lopen en dus binnenkort het echte werkende leven binnen stappen, zijn we natuurlijk bezig om waar mogelijk – en zeker niet te opdringerig :-)- nog wat tips te geven aan deze dames. Vrouwen worden nog steeds minder betaald dan mannen en stoten ook minder door naar de top. Hoe dit komt, daar zijn reeds boekenkasten over vol geschreven. Er kan binnen de maatschappij, ook in Nederland, nog heel wat verandert worden om barrières weg te nemen.  Dat neemt echter tijd, als het al gebeurt en daar kan deze generatie niet op wachten want hun moment is nu. Ze moeten het dus zelf doen. Een paar tips alvast om in gedachten te houden, volgens ons :-):

-    Een balans te vinden tussen tussen “content en context” zoals in het bovenstaaand artikel, geschreven door een vrouw, is te lezen.
-  De attitude achter de one-liner “I ‘am not bossy but the boss” te allen tijde te (blijven) koppelen aan de signalen die opgepikt kunnen worden als gevolg van emotionele intelligentie. 

Selectief....

...spuiten we onze wijngaard. In principe niet, tenzij het niet anders kan. En dan alleen nog met biologsche middelen. Witroes een veel voorkomende swam all over the world is zonder te spuiten niet te beheersen. De swam overleeft in de winter, toont zich niet visueel in het voorjaar maar slaat dan vlak voor de oogst genadeloos toe. Witroes bevindt zich echter niet op alle stokken, maar meestal op de meer "geil" groeiende stokken. Die hebben we dus na de laatste oogst gemerkt en daar hebben we nu gespoten. Waarom zou je heel de wijngaard spuiten als je weet dat het niet nodig is, goedkoper is en het beter is voor het milieu. Er zit namelijk wel zwavel in de stoffen die we spuiten, al valt dit onder het kopje biologsch. 

Trots...

...op broer Peter. De marathon van Zeeland werd vandaag gelopen! Met de laatste kilometers support van dochter Caro. Kippevel all over the place krijg ik bij de foto's na het behalen van de eindstreep. Echt geweldig zo'n prestatie. Moet bij dit soort beelden altijd terug denken aan mijn elfstedentocht. Diepgaan kun je beter waarderen als je er zelf bent geweest. Ik was toen echter pas 27, hij nu 47. Nog veel meer reden om trots op hem te zijn, heeeeeeel trots!!!!

DRC...

..oftewel de Democratic Republic of Congo. Veel mensen uit de DRC zijn afgezakt naar Zuid Afrika. Veelal werken ze als parkeer wachten bij de shopping malls hier. Altijd fijn om daar Frans te horen praten, zij waarderen het ook als er eens Frans, al is het maar gebrekkig, wordt terug gepraat. Bijna niemand spreekt dat namelijk hier. Dit weekend echter Jacques onmoet uit DRC, die als sommelier werkt bij Grande Roche in Paarl. Dat feit is echt heel bijzonder. Veel wijnen geproefd en gedronken, de andere klanten werden zelfs een beetje verwaarloosd en na sluitingstijd doorgezakt tot diep in de nacht in diverse clubs in Paarl. Vanmiddag hebben we (alleen) het proeven nog eens over gedaan. Geweldig om zijn levens verhaal te horen en te zien hoe hij - ondanks dat - op niveau presteert op het vlak van een voor hem tot 5 jaar terug vreemd produkt, namelijk wijn in een vreemd land. Chapeau en zoals maar weer eens blijkt alles is mogelijk!!!