We werken.....

..hier de afgelopen dagen zoals op normale dagen. Maar sinds dat de gezondheid van Madiba als critical wordt omschreven denken we op willekeurige momenten vaak aan hem en aan datgene waar hij voor staat. Voorzover we daar al iets over kunnen zeggen vinden we de omschrijving zoals recent gelezen (tot nu toe) het meest passend: " Mandela is no saint, but he is living proof that good can prevail over evil, that there is something such as shared humanity"  En dit was eigenlijk ook een van de belangrijkste redenen voor ons om 11 jaar geleden naar Zuid Afrika te verkassen en al onze centjes in te investeren.

JOJO

Zo kun je de waarde van de Zuid Afrikaanse munt eenheid (Rand) lijkt ons het best omschrijven. Dat schijnt te horen bij een vrij verhandelbare munt van een emerging market met een nadruk op commodities. In 1999 toen we voor de eerste keer in ZA waren stond de Rand 7 tegen de Euro, toen we Groot Parys kochten in 2002 bijna 11, in 2007 net voor de crisis wederom op 7 en sinds deze maand op ruim 13. De huidige 13 Rand voor 1 euro is natuurlijk fantastisch voor de (wijn) export en voor toeristen die Zuid Afrika bezoeken, maar gevaarlijk voor de ontwikkeling van inflatie en de daarbij horende mogelijke renteverhogingen die weer niet fijn zijn als je nog een lening hebt open staan. Een munteenheid die zo extreem beweegt maakt het moeilijk om je business(model) te plannen. Wij prefereren dus een stabiele munt. Maar dat zal nog wel even duren gezien de extreme mondiale economische omstandigheden. En ook de situatie in Zuid Afrika met wild/violent strikes en verkiezingen volgend jaar helpen daar zeker niet aan mee. Maar ons maak 'n plan. Dat hebben we wel geleerd hier en dat is ook de kracht van de mens in het algemeen in (Zuid)Afrika.  

Gevecht!!

Dit jaar hebben we voor de eerste keer een ijswijn en een pinotage gemaakt. De ijswijn is helemaal nieuw in Zuid Afrika en onze Pinotage, in de cru beaujolais stijl, bestaat nauwlijks in ZA. Dat levert zo zijn problemen op. Om op het etiket bijvoorbeeld Pinotage te mogen vermelden proeft een technisch commissie of de voorgelegde wijn wel voldoet. Zowel de ijswijn als de Pinotage werden bij de eerste tasting afgekeurd. Veel gebeld en gemaild en op basis hiervan mochten we ze opnieuw voorleggen. Onze ijswijn is nu wel goedgekeurd, we mogen het "Chenin Blanc Iced" noemen, maar de Pinotage nog steeds niet. Bijgaand een stukje uit onze mail wisseling om het toch een Pinotage te mogen noemen: 

"Our Pinotage is rejected by the technical committee because of insufficient cultivar characteristics.

We would like to challenge this decision.

It’s our goal to make a different style of Pinotage. A style more resembling a Cru Beaujolais from France. As far as we know this has not been done (often) before in South Africa. So it it’s quite logical that our Pinotage has different characteristics. But this doesn’t mean insufficient. We are of the opinion that after only 20 years of experimenting with Pinotage in South Africa all characteristics of Pinotage are not yet known. Next to this it could be also the case that it will show more like a (“sufficient”) Pinotage when it gets older. It’s the 2013 vintage."

Waar je je als wijnboer allemaal mee moet bezig houden!!! Wordt vervolgd. Volgende week wordt hij weer (voor de derde keer) geproefd door een nog  meer senior gezelschap. We zullen zien......

Deze week....

...is het 100 jaar geleden dat in Zuid Afrika de zogenaamde land act werd ingevoerd. Daarbij werden zwarten het citizenship afgenomen, mochten daardoor geen eigendom meer bezitten en werden gedwongen afgevoerd naar de zogenaamde thuislanden. Deze thuislanden werden en worden nog steeds bestuurd door lokale chiefs met een grote mate van macht zonder dat zij verkozen zijn. Het chieftainship blijft namelijk in de familie. Zij heffen tribal levies zonder dat deze altijd wettelijk ingekaderd zijn. Als deze niet betaald worden kan de chief helaas geen "proof of residence" geven en zonder dat geen recht op kinderbijslag of pensioen. Alhoewel niet veel is dit vaak de enige vorm van vast inkomen in de nu voormalige thuislanden. De traditionele leiders staan er ook op dat land niet in bezit kan zijn van individuen, alleen van de gemeenschap onder leiding van.......jawel de chiefs. Niet veel verandert op dat vlak dus in 100 jaar tijd voor zwarten in de voormalige thuislanden. In onze ogen killing voor vooruitgang, alhoewel er ook goede eigenschappen zitten aan het communual denken. Gaat dit veranderen? We denken van wel, relatief snel en hopen met behoud van de goede kanten.  

De laatste 2 weken....

...is het echt winter. Dagen met (veel) regen worden gelukkig wel afgewisseld met mooie dagen met zon, geen wind en een graadje of 20. Daar wordt dan speciaal van genoten omdat huizen hier (nog steeds) worden gebouwd zonder dubbel glas, isolatie en ook de algemene kwaliteit van bouwen nog te wensen over laat. Kieren bij deuren zijn een understatement. Dat is helemaal niet erg in de zomer, maar wel in onze gelukkig niet zo lange winter van juni tot en met augustus. Huizen zijn in die periode letterlijk niet warm te krijgen. Op de mooie dagen bepaalt de zon dan ons ritme. Kantoor werk wordt zoveel als mogelijk s'avonds gedaan. Gedurende de dag spenderen we het merendeel van onze tijd buiten. Op de farm of zoals vandaag in de tuin. Letterlijk laven we ons aan de zon en klagen niet. :-)

Shanghai...

....nu officieel. Maud gaat dus voor haar studie International Business naar China. Fantastisch!!! Een mooi aanknopingspunt om daar ook eens poolshoogte te gaan nemen. De eerste contacten zijn reeds gelegd zowel op het vlak van wijnbouw als wijnverkopen. Gelukkig helpt de chinese overheid ons een beetje door de invoerrechten op europese wijn mogelijkerwijs fors te verhogen. ;-)

Sam Cohen...

...is een van de leden van de joodse gemeenschap in Paarl. Bekende naam toch? Naast allerlei Nederlands/Duits gereformeerden hervormden, apostolische, katholieken en moslims dus ook een joodse gemeenschap in Paarl met een een prachtige synagoge die nooit open lijkt te zijn. deze week wel, dus snel naar binnen gepiept en een gesprekje gevoerd met een van de oudere leden van de gemeenschap, bijna 80. Het blijkt nog maar een heel kleine gemeenschap van de conservatieve tak te zijn die aan het begin van de twintigste eeuw uit met name de Baltische staten naar Zuid Afrika kwamen. Niets mensenlijk was ook hem vreemd. Na een tourtje door de synagoge vroeg hij waar wij vandaan kwamen en na Amsterdam te horen straalde zijn ogen. Daar was hij in 1975 geweest. En de beelden van de walliekies (de wallen) verschenen letterlijk weer op zijn netvlies. Mooi!!