Na gedane arbeid...

...is het goed eten. In de vier dagen dat we hier zijn wordt er met zijn allen hard gewerkt. Dat kost heel veel energie en dus moet er goed worden gegeten om de batterij weer op te laden. In plaats van nog te moeten koken (zie foto) voor de rondavel na de arbeid, heel de familie uitgenodigd om bij ons te komen braaien. Het Zuid Afrikaanse woord braai (barbeque) wordt ook in lesotho begrepen. Net zoals trouwens in Swaziland, Namibië, Botswana, Zimbabwe, Zambia, Angola en Mocambique. Misschien is het wel een van de meest begrepen woorden in al deze landen. Het grootste succes van de avond was echter de chocolade taart met mousse als toetje.   

Geplant...

...werd er wederom in Lesotho. De derde keer reeds. 2008, 2010 en nu 2012. Mooi om te zien dat dit nu geheel zelfstandig wordt gedaan door de familie Thamea. Onze enige functie was die van koerier, brenger van het plant materiaal uit Zuid Afrika dus. Na het planten ook gesnoeid. Ook daar weinig meer toe te voegen. En dat is dus goed nieuws, want dat is wat we wilden/hoopten. 

Lesotho...

...noemen we ons tweede thuis. We waren er de afgelopen week wederom een aantal dagen om te planten en te snoeien.
Op een of andere manier klopt dit land, althans voor ons gevoel. Dit is natuurlijk een romantisch idee, en we weten ook wel dat (economische) groei noodzakelijk is om ook hier mensen hun (materiële) dromen waar te laten maken. Maar toch hoe het in Lesotho nu voelt op het platteland is waar het uiteindelijk in het leven om draait. Waar het dan om draait is moeilijk om in een zin te vatten, maar zoiets als dat niets los van elkaar gezien kan worden komt misschien een beetje in de richting. Van heel complexe problematieken tot heel simpele zaken, zoals het malen van maïs tot meel, dat gebruikt wordt voor pap.

Invincible

34 doden vielen er eind vorige week bij een (wilde) staking op een van de grootste platinum mijnen in Zuid Afrika. Hoe is dit toch in godsnaam mogelijk in vredestijd wordt er hier door iedereen terecht uitgeroepen. Tijdens apartheid ja, maar nu toch niet meer. Wetgeving in Zuid Afrika op het vlak van arbeidsgeschillen en hoe om te gaan met onlusten is ruim voorhanden én de kwaliteit van deze wetgeving is te vergelijken met die in Europa. Toch ging het fout. De complexiteit (explosief verleden, veschillende (tribale) culturen, te weinig skills en ervaring op vele vlakken, enorme inkomensverschillen, opportunistische en populistische stellingnames van de vakbonden én politiek) van dit land speelt hierbij een doorslaggevende rol. Zo kan een (simpel) arbeidsgeschil al snel uitgroeien tot iets (veel) groters. In dit geval speelde Sangoma's (traditionele kruidendokters) een grote rol. Tegen betaling werden de lijven van de stakers door de Sangoma met Muti ingewreven. Muti maakt warriors reeds eeuwen lang invincible. Aangevuurd door hun "leiders" liepen ze zo op volle oorlogssterkte op de politie........hun eigen dood af!! En dat  had dus nooit mogen gebeuren!!

Technisch.....

....klopt de wijn gemaakt van druiven uit Lesotho helemaal, zoals bliijkt uit het Lab report dat we deze week ontvingen. Echter het smaakt niet lekker! en daar gaat het natuurlijk om. Waar ligt dit aan vragen we ons dus al een aantal dagen af. Toch nog iets te vroeg geoogst? Wel al ruim een maand later als hier in Zuid Afrika, maar misschien dus toch nog te vroeg. Het is  een heel jonge wijngaard, speelt dit een rol? Was het vat dat we gebruikt hebben misschien niet goed? We hebben het vat, voor het vullen met het druivensap uit Lesotho, op dezelfde manier laten schoonmaken als al onze andere vaten, mischien dit vat niet goed schoon gemaakt? Het gebeurt wel vaker dat de wijn uit een specifiek vat niet smaakt, maar dan gebruik je de wijn gewoon niet die in dat vat zit. Dat maakt niet zo heel veel uit, want je hebt nog genoeg andere vaten. Helaas geldt dat niet voor de wijn uit Lesotho. Daar hebben we er namelijk in dit eerste jaar maar een vat van. Jammer, heel jammer. Ook niet leuk om volgende week aan de Thamea familie te melden. Al die geïnvesteerde tijd en geld (nog) voor niets. Ervaring op doen zullen we het maar noemen met wijnbouw in een land waar er geen ervaring is met het verbouwen van druiven en het maken van wijn. Volgend jaar gewoon weer proberen. Het gaat uiteindelijk niet om het doel, maar om de reis er naar toe! :-)

Hello Mr. President!

Sabine, onze jongste nicht die in de Verenigde staten woont, is zo'n meisje die zich op een of andere manier altijd op de juiste plek bevindt. Wie is die man toch die Sabine Verhaak Verhaak de hand schudt?" ;-)

Die Oranje Droom...

... kwam niet uit voor de Nederlandse voetballers maar wel voor de hockey dames dus. Maartje Paumen scoorde gisterenavond het tweede doelpunt als een van de meest ervaren spelers van het elftal. Op oudejaars avond 2006 was zij samen met het toenmalige Nederlands hockey elftal te gast op Groot Parys. Toen als jonkie onder de vleugels van Minke de Booij en Fatima Moreira de Melo. Er werd die avond niet ge-crowd surfed zoals gisterenavond in het Holland House, maar het was wel feest!! Vanavond ook maar eens een van de laatste flessen "Die Oranje Droom" Chardonnay van Groot Parys opentrekken tijdens de wedstrijd van onze mannen. Succes!!

Krotoa van Meerhoff

Apartheid is hier nu bijna 20 jaar officieel verleden tijd. In de praktijk gebeurt dat natuurlijk niet overnight, maar duurt decennia. Een stap in dit proces is ook een hereiking van de geschiedenis in Zuid Afrika. Officiële historische documenten worden door een nieuwe bril gelezen en dat levert dus ook "nieuwe" geschiedenis op. Een mooi voorbeeld is de rehabilitatie van een zekere Krotoa van Meerhoff. Zij - een "Khoi" dochter van de chief Khoi - leefde van 1642 tot 1674. Zij werd door Jan van Riebeeck (de eerste gouverneur van het VOC in de kaap) op 10 jarige leeftijd in dienst genomen. Zij trouwde met een zekere Meerhoff, sprak zowel Khoi als Nederlands en vevulde een belangrijke rol in het opstellen van het vredesovereenkomst na de eerste oorlog tussen de Nederlanders en de Khoi.  Recentelijk is er een plein in Cape Town naar haar vernoemd. De Hendrik Verwoerd drive in Cape Town zal daarentegen binnenkort niet meer zo heten. Deze grondlegger - een Nederlander van geboorte trouwens - van Apartheid wordt dan 20 jaar na het afschaffen definitief ook uit het straatbeeld verwijderd.

Leuk...

...om zo af en toe op geheel onverwachte tijden een Whats App-je te krijgen met een foto van blije mensen in Nederland die genieten van ons nieuwe wijnconcept. Mooi ook om te zien hoe een idee, samen bedacht op een zondagmorgen in bed, nu werkelijkheid is. Direct contact met onze drinker(s) is aldus realiteit geworden!! 

Midwinter-break

We genieten hier reeds meer dan een week van heerlijk weer. En dat midden in de winter. Dat betekent dus met het bakkie, parasol en ons nu 20 jaar oude strand stoeltje naar Camps Bay. Genieten van een mooie winterdag. Daar kan haast niets tegenop. Helderblauw. 22 graden. Windstil. En bijna niemand anders op een van de mooiste stadsstranden in de wereld, met de Tafelberg als backdrop. Je hoort ons dus niet klagen over de winter hier!!