Een lange reis!!

Dat is het letterlijk en figuurlijk.

Figuurlijk omdat we reeds 4 jaar geleden voor de eerste keer in Lesotho waren, toen een lokale boer tegen kwamen, die op zijn fruitboom kwekerij ook een paar handdruif stokken had staan. Een NGO had die er neer gezet, maar informatie hoe om te gaan met druiven was niet/nauwlijks gegeven. Veel gepraat met hem over de mogelijkheid van druiven in Lesotho (klimaat, grond, water  etc..). Grondmonsters mee terug genomen naar ZA, laten checken op geschiktheid voor wijnbouw, goed dus.

Wijngaard stokken gekocht bij de kwekerij in Paarl, achterin ons bakkie naar Lesotho meegenomen en geplant samen met Phatela en zijn zoon Mothiba.

In de drie jaar daarna een keer of 4 per jaar terug om hen te leren snoeien, leren suieren, leren wanneer water te geven, leren hoe om te gaan met onkruidbeheer, leren tippen, leren spuiten.

Een vertrouwensband ontstond en wij kregen ook veel terug van hen. Ze zijn namelijk naturals in hoe om te gaan met planten. Voor hen is elke wijngaard stok een écht levend organisme (Prinses Irene zou hier zelfs nog wat van kunnen leren). Is de stok happy, als niet waarom niet, wat kunnen we eraan doen om haar beter te laten voelen en dat dan ook doen!

De wijngaardstokken, zeker degene die we in het tweede jaar hebben geplant, zouden zelfs een modelwijngaardje genoemd kunnen worden. Alles nog heel kleinschalig. Op dit moment nog geen halve hectare.

Daarom was gisteren voor ons allemaal zo'n bijzonder moment; we konden letterlijk het resultaat van de jarenlang inspanningen oogsten.
Vandaag de Chenin Blanc geperst en nu zit het sap dus in het vat; suiker 22.5, zuur 7.9 en Ph 3.09. Ook betreffende het (frans eiken) vaatje het zekere voor het onzekere genomen; het was al eens gebruikt, we hebben het uit elkaar laten halen en grondig laten behandelen.
Het zou écht geweldig zijn als dit een fijne wijn zou worden. Voor de Thamae familie, voor Lesotho en voor ons.

Letterlijk is het ook elke keer weer een hele reis. Zondag zijn we naar Lesotho gereden (1075 km). Maandag ochtend eerst geoogst, daarna om 09:00 uur nog een meeting met het departement van landbouw om vervolgens, met de druiven in de auto, terug te keren  naar Paarl.

Zeg maar 2400 kilometer op twee baanswegen, binnen 38 uur uit en thuis.

 Een lange reis, maar de moeite meer dan waard.