De aanhouder wint

Maud, onze oudste dochter, studeert IB (International Business) in Maastricht. Het eerste jaar was fun, maar ook aanpassen aan de cultuur van die gekke nederlanders en aan de manier van studeren, die daar toch anders is. Dit jaar dus opnieuw aan de bak. En het vak wat vorig jaar voor haar en menig ander student het moeilijkst was nu dus met glans gehaald: minimaal een acht pap!! We zijn trots!!! Vanavond gaat ze eerst eten met haar huisgenoten en dan....stappen in Maastricht. Dus als iemand nog wil partyen, Maastricht is vanavond the place to be. -:)

At Last...

Zoals iedereen zal begrijpen ligt het bezit van wapens gevoelig, zeker in Zuid Afrika. Enerzijds gezien het niet al te frisse verleden op het vlak van mensenrechten. Anderzijds ook door het nog steeds hoge aantal moorden - hoewel dalend -, met name in townships, de centra van de grote steden, maar ook op boeren in het achterland. Toen we de farm kochten kregen we er ook een tweetal geweren en 1 revolver bij. Daar hebben we in 2005 vergunning voor aangevraagd om deze op onze naam te zetten. Doordat er zeer omzichtig wordt omgegaan met het geven van 'n vergunning - en dat is maar goed ook - heeft het dus 5 jaar geduurd om de geweren op onze naam te krijgen. Fijn om te hebben, hoewel we ons in dit land absoluut niet onveilig voelen.

Première

Niet alleen het restaurant op Groot Parys is up en running, maar ook onze ondergrondse wijnkelder wordt nu reeds ruim een maand verhuurd als event venue. Wij gaan er zelf op 22 november aanstaande een wine tasting houden op verzoek van Hubrecht Duijker die dan met een groep wijn enthousiasten op bezoek is in Zuid Afrika. Een première dus!

146

Na veel tellen zijn we eruit. Tot nu toe zitten er 146 mensuren in de 81 flesje straw wine van Groot Parys. Deze uren zijn als volgt opgesplitst:

- 24 uur snoei

- 24 uur suier

- 24 uur oogsten en op de netten leggen van de druiven

- 36 uur selectie gedroogde druiven en wijnmaken

- 2 uur racken en rollen

- 24 uur bottelen

- 8 uur waxen en etiketteren

- 4 uur overige zoals vervoer.

Nu moet de wijn "alleen" nog naar Europa en verkocht worden. ;-)

81

Het was weer een hele bevalling de produktie van de Groot Parys straw wine dit jaar. We maken elk jaar slechts een vaatje van 55 liter. De wijze waarop dit wordt gedaan kan niet natuurlijker en het aantal mensuren per flesje zou ook wel eens een record kunnen zijn. De druiven zijn met de hand geoogst, hebben 3 weken liggen verschrompelen op netten en zijn daarna met een mandjes pers handmatig tot sap geperst. Het sap is freeflow in het vaatje gelopen, het vat is vier keer gerold en twee keer gerackt in 7 maanden, er is geen gist toegevoegd en vorige week is de strawwine met de hand door 5 (!) mensen gebotteld en geëtiketteerd. Het is elk jaar weer afwachten hoeveel flesjes van 375 ml dit oplevert en dit jaar zijn er het dus 81. Morgen laten we even weten hoeveel mensuren er dan wel in deze 81 flesjes zitten. We zijn namelijk nog aan het rekenen. ;-)

Sommelier Wereldkampioenschap

Vorige week vond er hier in Paarl voor het eerst het sommelier wereld kampioenschap plaats. Omdat ook Jurgen Luppes van kasteel Engelenburg meedeed wilden wij wel eens zelf horen en zien hoeveel deze specialisten afwisten van het metier. Dus zijn we gaan kijken en wat we al dachten.......ongelooflijk veel dus. De Belg Stefaan Camerlinck was getipt als winnaar door de kenners, maar uiteindelijk werd het toch een Amerikaan. Jammer, want zoals menigeen weet, hebben wij een zwak voor hun intrinsieke kennis van zaken op veler vlakken!

Nr. 1 en 2

We hebben hier een top 5 van mensen die ons het meest hebben bezocht in Zuid Afrika. De afgelopen week waren de nummer 1 en 2 hier samen. Miep die met 25 keer ruim boven aan staat en broer Paul een goede tweede, maar wel op ruime afstand! Veel op Groot Parys rondgelopen al pratend over Ghana waar hij woont en werkt en natuurlijk over onze situatie in ZA. Ook zijn verjaardag gevierd door de Cape Argus (120 kilometer) dit jaar voor de tweede keer te fietsen en zelfs tijd gehad om een balletje te slaan.

Rosé van Groot Parys

Een paar weken terug was onze rosé reeds geproefd en goedgekeurd door het panel Udo, Willie en Tania van Scali en Gavin. Gisteren met broer Paul uit Ghana voor de zekerheid toch nog een keer geproefd. We twijfelden namelijk een beetje omdat vorig jaar onze rosé vlak voor het bottelen, om nog steeds niet opgehelderde redenen, ineens niet goed was. Maar nu dus wel!! Een mijlpaal, de eerste rosé van Groot Parys.

Perswijn

In het oktober nummer van het vakblad Perswijn is de Chenin Blanc van Groot Parys verkozen tot een van de beste biologische wijnen tot 12.50 Euro in de wereld!! Oeps, met dank!!! Perswijn is te verkrijgen in de betere boekhandel.

Omgekeerde wereld

Het was Maartjes laatste week op de middelbare school. De leerlingen hadden als grapje bedacht, dat op de laatste schooldag de meisjes in het jongens uniform zouden gaan en de jongens in het meisjes uniform. Mar en ik dachten, laten wij dan ook eens gek doen op de laatste dag dat wij opstaan om ontbijt klaar te zetten en een lunchpakket te maken. Zo gezegd zo gedaan en Maartje was zeer verbaasd toen wij riepen en zij omkeek voordat zij in de auto stapte om naar school te gaan. De laatste schooldag dus, dag dochter!!

VA

Voordat er wijn wordt gebotteld brengen we altijd een sample naar een laboratorium. Naast alcohol, restsuiker, suur, PH etc. wordt er ook altijd gekeken naar de VA. Dit is Volatile Acidity. Als deze te hoog is, kan er niet gebotteld worden, want de wijn is niet stabiel en de VA blijft stijgen ook nadat deze gebotteld is. En dat geeft een heeeeel nare smaak. Straw wine, die we sinds een jaar of 4 maken in zeer kleine hoeveelheden van op netten gedroogde druiven maken, heeft de neiging tot een hoge VA. Gelukkig zitten we dit jaar ook onder de norm. Bottelen dus....volgende week dinsdag.

Kleine geschichte

Kleine verhaaltjes zoals deze, daar houden we van.

Nooit aan gedacht, maar na de tweede wereld oorlog waren er natuurlijk ook veel weeskindertjes in Duitsland. Die waren natuurlijk niet zo populair als andere "geallieerde"weeskindertjes. Tijdens een etentje kwamen we op dit onderwerp. Een opa van iemand hier kwam direct na de oorlog op het idee om juist de weeskindertjes uit Duitsland hier naar toe te halen. Zonder fondsen van buitenaf en tegen de mores van de tijd in kwamen er op deze manier zo'n 250 naar de westkaap in ZA. Geen verhaal dat de geschiedenisboeken heeft gehaald, wel iets waar het om draait in het leven!

Aagje

De laatste 5 dagen wederom in Kleinmond aan zee geweest. Twee keer per jaar zitten we daar in het vakantie huisje van Johan en Germien waar we hier in Zuid Afrika heel veel mee samenwerken. Het huisje ligt bijna letterlijk op zee. Niet veel bijzonders doen, een beetje lezen in het prachtige boek Segou van Maryse Conde en natuurlijk veel strandwandelingen maken. Je kunt hier uren lopen, zonder dat je iemand tegenkomt...alhoewel niemand. Aagje dus, een jonge zeerob, die elke middag haar middagdutje lag te doen op het strand. Uit de wind naar haar toelopen en dan op een metertje of twee rustig gaan zitten en kijken naar het dier. Totdat het wederom wakker werd, een beetje verschrikt opkeek en zich snel naar de bescherming van het water spoedde. Mooi!!