skip to main |
skip to sidebar
...van Mothiba, Kothso, loopt sinds kort en begint kattekwaad uit te halen, zoals het hoort. Het vat dat we gerackt hadden moest uitgespoeld worden met water. Een leuk werkje voor deze jongeman samen onder het toeziend oog van zijn vader. Echter nadat Mothiba weer de wijngaard in was vulde deze jongeman met zijn vriendje het vat met heel veel steentjes, brood en takjes. Leuk toch? Na een lange dag moesten deze nog even verwijderd worden. Niet makkelijk. Stel even voor een 300 liter vat met slechts een heel kleine opening, waar heel makkelijk dingen ingaan maar verdomd moeilijk is om die er ook weer uit te krijgen. Na veel rollen, tillen en met de vingers in het kleine gaatje werd de job toch geklaard. Het was ondertussen donker. De zoon lag toen al lekker te slapen en te dromen van zijn volgende avontuur!!
...van landbouw in Lesotho afgelopen week een handje geschud en in 1 minuut uitleg gegeven wat we aan het doen zijn op het vlak van wijn in Lesotho. Daarna als eerste door mogen praten met de directeur generaal (de hoogste ambtenaar) over ons wijn initiatief. We zoeken een centraal aanspreekpunt binnen het ministerie voor zaken zoals accijns, safety en import/export issues. Maar ook iemand die druk kan zetten bij andere departementen om zaken te regelen zoals de zo broodnodige water borehole. En natuurlijk willen we een zakje met geld ontvangen om uit te bereiden in de toekomst. Een willig oor en als volgende stap mogen we hem ons business plan(netje) toesturen. Zien wat hier uit gaat komen. Daarna met de familie Thamea nog even naar het waterdepartement om met passie zelf te pleiten voor een water borehole. Dat was even opkijken daar, want emoties laten zien in zakelijke gesprekken is hier geen usance! Eens kijken of het op deze manier gaat werken.
..was het in Lesotho. Het had er (tot voor 2 weken terug) 5 maanden niet geregend. De watersprings waren opgedroogd, geen water dus, geen druppel. Funest voor de twee maanden terug geplante wijngaard (15 % dood) maar ook voor de oudere stokken. Een aantal van hun heeft het (te) zwaar gehad. Ze lopen achter qua groei. (vergelijk bovenste foto met die daaronder). Dat is vervelend, want het betekent dat deze stokken geen druiven kunnen rijp maken dit jaar. We hebben alle druiven afgegooid om de wijngaard stok de mogelijkheid te geven zich te herpakken. Ontstressen dus. Een les voor ons. Geen wijngaard meer aanplanten voordat er een borehole geslagen is!!
Na Lesotho nu aangekomen in Port Alfred waar Maartje studeert. Vanochtend eerst de motivation letter van Maud gelezen voor de application van haar masters (innovation) in Barcelona volgend jaar. Uitgebreid met haar (nu studerend in Shanghai) geskyped over deze brief. Fijn om haar stem weer te horen!!! Daarna met Maartje naar de universiteit alhier om duidelijk te krijgen wat er van haar nog verlangd wordt voordat zij 6 maanden op stage kan in Bali en Qatar. Dochtersdag dus! Mooi en het zijn trouwens geen kinderen meer, maar (jong) volwassenen. Foto is van Maartje met haar beste vriendinnen, recentelijk genomen in Cape Town.
.
..de laatste regen konden we vanmiddag het net ophalen voor wat betreft ziektes in de wijngaard als gevolg van deze regens. Onze Chenin, Chardonnay en Pinotage hebben niet of nauwlijks ziektes (foto 2), de Ruby Cabernet echter wel (foto 1). Daar zijn ongeveer 20 procent van de druiven aangetast. Jammer maar te overzien, ook al omdat we als Groot Parys focussen op Chenin blanc en in mindere mate Chardonnay en Pinotage. Van de Ruby maken we slechts op kleine schaal Rose. De druiventrossen zijn na "blom" nu ook "geset" en hebben als gevolg hiervan nog slechts een verwaarloosbaar kleine kans op ziektes als gevolg van regen. Een mooi moment dus om even naar Lesotho te vertrekken al waar we de komende week de Chenin 2013 racken, de druiven suieren en wat gesprekjes voeren met verschillende departementen van de overheid.
Vorige week ging onze truck reeds met een fors aantal pallets Groot Parys wijn richting de haven van Cape Town voor verscheping naar Nederland. Deze week echter nog een kleine na-levering. Dit was niet zo gepland, maar een issue over het achter etiket van de extra matured en dopkontak Chenin Blanc met de autoriteiten was hier de oorzaak van. Gelukkig werd dat probleem door middel van een goed gesprek opgelost. En dan blijkt maar weer dat een face to face gesprek van 5 minuten vaak beter werkt dan 10 mails. Echter het gevolg was wel dat we een pallet apart moesten aanleveren in de haven. Een pallet op een grote vrachtwagen is natuurlijk onzin en belachelijk duur, dus in zo'n situatie brengt ons 23 jaar oude Mazda bakkie uitkomst. Deze kan namelijk precies een pallet vervoeren. Dus deze laatlammetjies (nakomertjes) zijn nu ook op weg naar Nederland.
We hebben op Groot Parys 14 huisjes staan waar (ex) werknemers in wonen. Soms gaat er iemand dood, nog nooit waren er dan geen kinderen die in het huis bleven, maar recentelijk dus wel en als gevolg hiervan kwam er voor het eerst een huisje vrij. We hebben dat huisje opgeknapt en nu verhuurd aan kinderen van twee ex werknemers, die met elkaar getrouwd zijn, maar nog bij hun ouders inwoonden omdat er gewoon niets te verkrijgen is tegen een prijs die ze zich kunnen veroorloven. Contractje opgesteld, huur vastgesteld ( na serieuze onderhandelingen) op 70 Euro per maand en zie daar twee blije mensen, Rudolph en Monica, voor het eerst in hun eigen huis. Dat lijkt een klein feit, maar is onder farmworkers een groot ding. De toekomst bestond tot voor kort uit het feit dat het leven even miserabel bleef als dat het al generaties lang was. Dat begint dus langzaam te veranderen. Zeker nog niet voor allemaal maar het begin is er. Mooi om dat in hun ogen te zien glimmen!
