Farmmanager

Van ongeschoolde plaaswerker naar farm manager: Donevine Boois. We kennen Donevine nu 8.5 jaar en hij was toen de jongste plaaswerker (kleurling) op Groot Parys. Hij keek (en kijkt) altijd rond en zag toen ook al alles wat er gebeurde, maar had nog geen senioriteit binnen de rangen. Zowel bij blank, gekleurd en zwart wordt er hier namelijk nog behoorlijk hierarchisch gedacht, zeker in de landbouw. Niet te veel zelf nadenken, initiatief nemen wordt niet aangemoedigd en discussie wordt zeker niet algemeen gewaardeerd . Langzaam ontpopte hij zich echter toch als spreekbuis van de groep en het kwam ruim 5 jaar terug zelfs tot een wilde staking op Groot Parys. Stap voor stap meer verantwoordelijkden gegeven en sinds een jaar of 3 is hij nu voorman op Groot Parys. Sinds 2 jaar hebben we ook geen farm manager meer (ook hier wordt er gesneden in de kosten) en staat hij er (met ons) alleen voor. Het enige minpunt dat hij nog steeds heeft, is dat hij iets te afwachtend is, terwijl hij het eigenlijk wel al weet. Deze week zwengelde hij in de wijngaard (35 graden) een discussie aan over hoe mensen te managen. We hebben namelijk op dit moment een jonge dame rondlopen, die zich net als Donevine ook aan het ontwikkelen is. Dus alleen commanderen werkt daar niet bij. Met hem een uitgebreide discussie gehad over verschillende typen mensen, die dus ook op een verschillende manier aangestuurd dienen te worden. Maar soms als er crisis is natuurlijk wel terugrijpen op commanderen! Toen ik thuis kwam dacht ik, ja nu is alles rond, nu is hij geen voorman meer een manager. Prachtig om dit groeiproces de laatste 8 jaar te hebben mogen meemaken.

Hard werk

Elk jaar in November nemen wij afscheid van een aantal koeien. Met name de stieren zijn dieren waar je door de tijd heen respect voor krijgt. De strategie die we volgen om de stieren op onze vrachtwagen te krijgen voor het vervoer naar het slachthuis is elk jaar heel simpel. Eerst zorgen we ervoor dat de dames koeien op de vrachtwagen lopen en dan volgen de stieren als vanzelf. Hoe logisch!! Maar deze keer dus niet. De dames stonden op de vrachtwagen, maar de heren wilde niet volgen wat we ook deden voor 2 uur lang. Heel de farm liep uit, maar zelfs met 15 mensen onder luid gejoel van de kinderen kregen we het niet voor elkaar. Vanochtend met frisse moed weer geprobeerd en gelukkig lukte het in tweede instantie wel.

A first.......

Vanmiddag voor het eerst een officiële wine tasting gehouden in de gerenoveerde ondergrondse kelder op Groot Parys. Dit voor een groep mensen die met Hubrecht Duijker op wijnreis zijn. Het is een behoorlijk grote kelder van 22 meter lang, 15 meter breed en een meter of 10 hoog. Slechts één tafel met wit tafelkleed in het midden van de kelder werkte wonderwel. Ooit hadden we al een keer officieus "geoefend" met deze set-up. Dat was op een regenachtige paas zondag, waar een zeer liquide lunch met een 20 tal vrienden, startend om 12 uur s'middags, uitliep in een diner tot 11 uur s'avonds!!

BDOCA

Gisteren de hele dag bezoek van de BDOCA-inspecteur. Dit is de organisatie via wie onze Europese biologische certificering loopt. Een heel administratief proces, echter Crispin Jackson, de inspecteur, maakt het ons zo gemakkelijk als mogelijk. Als wij er maar voor zorgen dat onze ruwe data in orde zijn dan vertaald hij die naar het format waar deze organisatie uit Noorwegen om vraagt. We kennen Crispin al een tijdje. Hij was er bijna vanaf het begin bij. In 2004 zijn we heel voorzichtig gestart met het biologisch boeren op ongeveer 1 ha. Alle boeren in Paarl zeiden toen dat het nooit zou kunnen werken. Gek waren we ze op Groot Parys. Toch gestart dus, maar als de dood dat het fout zou gaan. In 2005 bij een aantal biologische boeren in Frankrijk op bezoek geweest en wat ons daar het meest opviel was dat ze er allemaal heel relaxed onder waren. Gewoon doen was het advies. In 2006 zijn we biologisch gaan boeren op 16 hectare en sinds 2008 is heel de farm (80 hectare) biologisch. Gelukkig is de laatste jaren in Zuid Afrika het denken over biologisch boeren ook aan het kantelen en krijgen wij nu bezoek van aspirant biologische boeren. En ons advies......Gewoon doen dus!!!

Partners in de (rosé) crime....

...zonder wie de rosé nooit mogelijk zou zijn geweest:

- Le Createur: Udo Göebel
- Het oesspan Udo Göebel, Jan Briek en Ruud Göebel
- Het Groot Parys span Donevine, Gertruda, Fransina, Denise, Willem en Wilem, Chris, Daniël, en Andries
- en de specialisten Willie en niet te vergeten Tania (de neus) de Waal.

Super, bedankt!!

Spanwerk

Gisterenochtend vroeg op pad om de wijnflessen te halen. Deze keer geen nieuwe flessen maar recycled. Past beter bij een natuurlijk wijn dachten we zo. Om 9.30 sharp stonden we bij Scali, waar onze wijnvaten hebben liggen fermenteren en verouderen, 8 maanden. Willie de Waal stond ons reeds op te wachten en hij was ook degene die met de oplossing kwam hoe rechtstreeks uit een vat te bottelen. Dat hadden wij nog nooit gedaan en het idee sprak ons zeer aan omdat het helemaal past bij een natuurlijke wijn. Niet overtappen van een vat in een stainless steel houder, de wijn ook niet pompen en ook niet filteren. Hij had een ingenieus systeem waardoor middel van drukverschil wijn gaat stromen van het vat naar een fles. Het machientje lijkt nog het meest op een fruit mixer. En jawel het werkte nog ook. Iets langer als gedacht maar in 3 uur hadden we 313 flessen gevuld, voorzien van een kurk en een label. Dit natuurlijk samen met Gertruda en Fransina, twee plaasmedewerkers van Groot Parys.

Rosé au naturel

De tweede Plaaswerkerswyn (Rosé) is een feit. Een samenwerking tussen Winematters en Groot Parys. De volledige winst van dit project gaat naar de plaaswerkers van Groot Parys (www.plaaswerkerswyn.nl). Vorig werd de Rosé nog gemaakt van druiven van een bevriend wijnhuis, dit jaar echter van onze eigen Groot Parys druiven. A first dus. Gelijk onze Vin de Paille kan ook dit produkt eigenlijk niet natuurlijker. De druiven zijn in de wijngaard slechts 1 keer bespoten met biologisch goedkeurde middelen en er is geen gist toegevoegd voor de fermentatie. Vandaag hebben we ook 100 % unfilterd (goed voor de smaak) en unfined gebotteld. De Rosé heeft een prachtige kleur, is glas helder maar op de bodem ligt een flinterdun laagje bezinksel. Je moet heel goed kijken, want anders zie je het zelfs niet. Ook konden we deze keer dus unfined gaan omdat de rosé reeds stabiel van zichzelf was, dit getest bij een wijn laboratorium. Morgen meer over deze unieke wijn botteleringsdag! Nu gaan we op onze stoep genieten van een glaasje.......Rosé.