Donsskimmel

Gisteren is er bijna 100 mm water gevallen. Zojuist terug uit de wijngaard. Met Donevine alle blokken, 50 hectare rondgestapt. En wat blijkt, de Chenin Blanc is zo goed als schoon terwijl de Chardonnay behoorlijk wat donsskimmel op de blare heeft, gelukkig niet op de druiven zelf. Zou het cultivar gedreven zijn?? Het prioriteiten stellen ging dus als vanzelf. Eerst de Chardonnay en dan na de volgende regens de Chenin Blanc spuiten. Vanmiddag beginnen er 3 tractoren met spuitpompen te rijden, want het weer zit gelukkig mee. De laatste regens zijn vanochtend gevallen en er staat nu een fris windje waardoor het nog achtergebleven water op de druiven en blaren snel droogt en dus kunnen we vanmiddag reeds beginnen. Tot morgenavond laat. Want van woensdag tot vrijdag; weer regen!

Regen!!!

Vanaf gisteren regent het hier. Dat is niet echt ongebruikelijk voor de tijd van het jaar. Echter wat ons zorgen baart is dat het heel de week blijft regenen. Regen betekent namelijk kans op ziektes in de wijngaard. Donsskimmel kan dan de kop opsteken en deze kan zich razendsnel verspreiden in heel de wijngaard, zeker als de wijngaard bloeit zoals nu het geval is, en een groot gedeelte van de aanstaande oogst vernietigen. Alhoewel we door de jaren heen hebben geleerd dat, als de wijngaard in balans is je ook minder kans op ziektes hebt, betekent 1 week regen in deze periode nog steeds dat hier alle alarmbellen afgaan. Morgen lopen we met een aantal mensen heel de wijngaard door om dan op het eind van de de dag te beslissen welke blokken in welke volgorde gespoten gaan worden als er in de komende week er ergens een dag(deel) zal zijn dat het niet regent. Spannend dus. Dan ben je dus gewoon boer, die in dit geval volledig afhankelijk is van de weergoden..........of toch ons moeders maar eens vragen om volgens goed katholiek gebruik een kaarsje te laten opsteken. ☺

Climate change

Groot Parys doet mee in een pilotgroup die voor het eerst in Zuid Afrika de CO² uitstoot in de wijn en fruit industr1ie gaat meten. Als biologische boerderij wordt onze uitstoot afgezet tegen de uitstoot van vergelijkbare conventionele boerderijen. We zijn benieuwd wat dit gaat geven. Aan de ene kant gebruiken wij bijvoorbeeld minder chemicaliën en geen kunstmest, maar aan de andere kant hebben we hier wel gemiddeld 10 koeien rondlopen die mest produceren voor gebruik in onze wijngaard. Volgend jaar weten we waarschijnlijk de uitkomsten. Waarschijnlijk, omdat het een nieuw initiatief is en het meten van CO² vele kanten kent. Maar er moet ergens begonnen worden niet waar en eigenlijk is het feit dat er structureel na wordt gedacht over dit soort zaken al winst!

Onverwacht bezoek

Om 17:00 uur, al lopend in de wijngaarden, kreeg ik een telefoontje. Fabian Scheys uit België aan de lijn of ze even konden langskomen. We wisten niet dat hij en Guido Franque in Zuid Afrika waren. Jawel en wederom schrijvend aan een boek over wijn uit ZA. 20 minuten later stonden ze op de stoep. Direct komen dan herinneringen boven aan de eerste ontmoeting met Guido in Brugge in 2003. Wij nietswetend over wijn en hij toen al een bekendheid op het vlak van wyn en kos in België en elders. Hij zette ons in dat gesprek van 1 uur op het pad naar elegante doordrinkbare wijnen en het natuurlijke. Nu 6 jaar later loop je dan samen met hem en Fabian door de wijngaard allerlei informatie en theses uit te wisselen inzake druiven en wijn. Voordat ze weer vertrokken was het laatste wat werd toegefluisterd: “Gewoon zo doorgaan mensen, jullie zitten op het juiste pad”. Als boeren in ZA met een ietwat beperkte zicht op de (wijn) wereld geeft zo’n opmerking van juist hén enorm veel energie om dit ook te doen!!

Willem, Die Vleisman

Over de jaren is onze koeien familie flink gegroeid. Stiertjes worden groot, maar ook dominant. Ze lopen bij ons op de farm samen met onze veehoeder Daniël rond op zoek naar kos (eten) en hij geeft meestal aan wanneer het tijd is voor de slacht. Als de stier ook zijn hoorns richt op hem is het de hoogste tijd! We gaan dan naar onze slager in Paarl. Willem, een Nederlander, die reeds een jaar of 20 in ZA is. Hij neemt de stieren dan van ons af. Bij vlees zijn er allerlei kwaliteits aanduidingen, die met name de malsheid van het vlees inhouden. Over biologisch wordt hier nog niet echt gesproken maar wel over kleuren en aantal tanden! Paars en 2 tanden is het beste en jawel onze beide bulletjies hadden deze beoordeling. Ook dit jaar kopen we dan van onze stier vleis bij Willem en een gedeelte daarvan gaat natuurlijk naar onze werknemers! Vandaag is het een grote rugby dag hier in de kaap, dus onder het genot van een dop(biertje) staan de braaien met de worsten vanmiddag bij onze werknemers lekker te roken. Life is good!

Hubrecht Duijker over onze wijnen:

".....Veruit de belangrijkste variëteit van Groot Parys is een Kaapse klassieker, chenin blanc. Geen andere druif groeit zo lang (ruim 350 jaar) op zo’n groot oppervlak (een kleine twintig procent) in Zuid-Afrika. Van stokken die doorgaans geen irrigatie kregen, wat in Paarl bepaald uitzonderlijk is, worden op Groot Parys verbijsterend goede wijnen vervaardigd. Die Tweede Droom 2009, een in langzaam in tanks vergiste Chenin Blanc, smaakt enerzijds levendig en bijna tintelfris, anderzijds naar grapefruit en frisse groene vruchten, met tegelijk een vleugje anijs. Prijs €7,45 Er bestaat eveneens een op vat vergiste en gelagerde versie van, jaargang 2008, die vooral getypeerd wordt door milde roosteraroma’s. Deze kost €8,95. Website importeur: www.winematters.nl. ".

Jeanne Malherbe

Jeanne Malherbe is overleden. Zij was de “grande dame” van het Biologisch dynamisch (wijn)boeren.
5 jaar terug ontmoetten we haar voor het eerst op haar boerderij die al meer dan dertig jaar volgens de BD principes werd geboerd. Goede gesprekken met haar over BD op haar stoep, maar het belangrijkste van alles was dat het daar goed voelde. Du moment dat je op de boerderij aankwam stapte je in een andere wereld die harmonie uitstraalde en warm aanvoelde. Hoe dat kwam kunnen we (nog steeds) niet rationeel verklaren, maar dat gevoel was er ook dit weekend direct weer na aankomst op de boerderij waar Jean gelukkig kon worden begraven in de grond die ze voor meer dan 30 jaar had bewerkt. En met haar gezicht gericht naar de door haar geliefde sterrenhemel.