Leren doe je heel je leven....

....ook na 8 jaar boeren dus op Groot Parys. Biologisch boeren houdt onder andere in dat je grassen en onkruid niet plat spuit met gif en dat je niet om de maand met een tractor de grond ploegt. Dit laaste houdt namelijk in dat de topsoil los komt en wegwaait. De topsoil is het meest vruchtbare gedeelte van je grond, dus dat wil je zeker behouden, zeker ook, omdat je als biologische boer geen kunstmest gebruikt. Hierdoor ziet een biologische boerderij er niet alleen vaak wat wat slordig uit maar, zoals een paar dagen geleden gebleken, vergroot het dus ook de kans op brand. Brandgangen zoals we die nu reeds hebben tussen de verschillende blokken zijn niet voldoende, maar dienen ook in de blokken zelf te worden aangelegd. Minimaal 10 meter breed en onkruid vrij. Dat gaan we dus direct invoeren. Want nog zo'n brand mag niet nog een keer gebeuren!!

Een kerst van uitersten!

Eerste kerstdag doorgebracht met vrienden en heerlijke kos met bijpassende wijnen. Tweede kersdag naar het strand en in blijde verwachting van aankomst oudste dochter Maud uit het koude Nederland. Om 6 uur op de airport en jawel daar was ze. Fantastisch om weer een paar weken met elkaar te zijn. Echter nog geen 5 minuten nadat ze geland was werd er gebeld met een wel heel slechte boodschap. Wederom brand in de wijngaard op Groot Parys en niet zo'n klein beetje ook. Toen ik een uur later op die plaas aankwam was er reeds 10 hectare in vlammen opgegaan..... Gelukkig niet de blokken, waarvan we de druiven gebruiken voor onze eigen wijn. Dat is dan weer een (klein) voordeel bij een (groot) nadeel.....

Regen en toch....

...staan de spuiten te lopen. Is dat niet een beetje overdreven!!! Het heeft echter flink gewaaid de afgelopen weken en dan droogt de grond sterk uit. En het kleine beetje regen wat er gisteren viel helpt dan niets. We weten door ervaring precies waar de "swak kolle" (zwakke, meestal zand gronden) zijn en die krijgen nu dus water. De "geil kolle" (betere gronden) krijgen pas in januari water en de topgronden waar bijvoorbeeld onze oude Chenin Blanc wijngaard staat, krijgen bij voorkeur helemaal geen water. Alleen in noodgevallen als het bijvoorbeeld een paar dagen boven de 40 graden wordt.

Montessori@Groot Parys

Het moest zo zijn. Een van de huizen op Groot Parys die we reeds een tijdje verhuren krijgt een nieuwe huurder. Het is een jonge vrouw die een pre-school montessori gaat beginnen. Wij blij met haar en zij blij met ons, want wat past er beter als een montessori schooltje op een biologische wyn boerderij!! Vanaf 1 januari gaat ze open. We wensen haar veel succes.

Geloof

De eerste helft van december komt vriend Jo elk jaar langs en dan maken we een road trip. Het ene jaar naar Namibie het andere jaar naar Lesotho. Dit jaar dichterbij naar de westkust van Zuid Afrika. De westkust is ruig, leeg en hard. Je moet er niet willen wonen, maar wel heel bijzonder om er voor een paar dagen te verblijven. In december is ook het kreeftseizoen geopend en dus moest er verse kreeft worden gegeten. In een niets aan de hand restaurantje; 4 kreeften, 15 euro. Niet per stuk, maar voor 4 kreeften dus!! Daarna nog het enige barretje ingedoken in de wijde omtrek. We waren voorbereid op zoals dat hier wordt gezegd "stront praat" maar het werd dus een serieuze en lange discussie met een aantal christelijke jongeren, die ons dus letterlijk probeerden te bekeren tot het ware/enige geloof. We wisten al dat Zuid Afrika een heel gelovig land was, maar zo orthodox hadden we het dus nog nooit meegemaakt. Helaas op korte termijn nog geen einde aan conflicten met geloof als insteek op ons wereld bolletje. Jammer!!

Bootliften

Naast onze druiven verkopen wij hier in Zuid Afrika af en toe een bootlift. Een heel andere business dan druiven. Geen levende organismes, maar hard staal en aluminium. Er zijn twee hoofdredenen waarom mensen een bootlift kopen. Een rationele en een emotionele. De rationele heeft te maken met minder onderhoudskosten omdat de boot niet in het water blijft als er niet wordt gevaren en de emotionele dat het toch wel cool is als je met een biertje in de hand met een druk op de knop van de afstandsbediening je boot in het water laat zakken, terwijl je ziet dat je buurman jaloers toekijkt en zijn vrouw juist met veel bewondering ;-).

De lift die we vorige week hebben opgeleverd was een heel bijzondere. Het was niet alleen een bootlift, maar ook het totale platform waar de boot- met trailer -op rust. Totale aantal vierkante meters 50 en maximale liftcapaciteit 10 ton! Leuk om een keer te doen, zeker omdat vriend Jo er bij was, via wie we deze liften importeren uit de USA.

Sommige dagen, zijn minder goede dagen (2)...

....en dat was vandaag dus gelukkig niet het geval. Na de brand in onze wijngaard konden we ook wel wat goed nieuws gebruiken. Het blad Wine vernoemt onze Groot Parys vatgegiste Chenin Blanc namelijk als een van de beste (top tien) biologische wijnen in Zuid Afrika!

Sommige dagen, zijn minder goede dagen.

Van een minder goede hadden we er gisteren een; brand in de wingerd. Lekker windje om de boel aan te wakkeren. Twee grote brandweerwagens, twee kleinere, onze spuitpompen gevuld met water. Met takken slaan (zinloos); met man en macht, te vuur en te zwaard. Onze mensen liepen met brandweerslangen te slepen om de spuitgasten zo snel en mobiel mogelijk te laten werken. Resultaat: 3 ha. Ruby Cabernet (ca. 30 ton druiven weg) verbrand en veel van de met zorg de laatste weken aangebrachte verbeteringen aan het irrigatiesysteem. En dan maar hopen dat de wijngaard volgend jaar recupereerd.

Oorzaak: een stel skollies die dagga zaten te roken. Het doet pijn.

Farmmanager

Van ongeschoolde plaaswerker naar farm manager: Donevine Boois. We kennen Donevine nu 8.5 jaar en hij was toen de jongste plaaswerker (kleurling) op Groot Parys. Hij keek (en kijkt) altijd rond en zag toen ook al alles wat er gebeurde, maar had nog geen senioriteit binnen de rangen. Zowel bij blank, gekleurd en zwart wordt er hier namelijk nog behoorlijk hierarchisch gedacht, zeker in de landbouw. Niet te veel zelf nadenken, initiatief nemen wordt niet aangemoedigd en discussie wordt zeker niet algemeen gewaardeerd . Langzaam ontpopte hij zich echter toch als spreekbuis van de groep en het kwam ruim 5 jaar terug zelfs tot een wilde staking op Groot Parys. Stap voor stap meer verantwoordelijkden gegeven en sinds een jaar of 3 is hij nu voorman op Groot Parys. Sinds 2 jaar hebben we ook geen farm manager meer (ook hier wordt er gesneden in de kosten) en staat hij er (met ons) alleen voor. Het enige minpunt dat hij nog steeds heeft, is dat hij iets te afwachtend is, terwijl hij het eigenlijk wel al weet. Deze week zwengelde hij in de wijngaard (35 graden) een discussie aan over hoe mensen te managen. We hebben namelijk op dit moment een jonge dame rondlopen, die zich net als Donevine ook aan het ontwikkelen is. Dus alleen commanderen werkt daar niet bij. Met hem een uitgebreide discussie gehad over verschillende typen mensen, die dus ook op een verschillende manier aangestuurd dienen te worden. Maar soms als er crisis is natuurlijk wel terugrijpen op commanderen! Toen ik thuis kwam dacht ik, ja nu is alles rond, nu is hij geen voorman meer een manager. Prachtig om dit groeiproces de laatste 8 jaar te hebben mogen meemaken.

Hard werk

Elk jaar in November nemen wij afscheid van een aantal koeien. Met name de stieren zijn dieren waar je door de tijd heen respect voor krijgt. De strategie die we volgen om de stieren op onze vrachtwagen te krijgen voor het vervoer naar het slachthuis is elk jaar heel simpel. Eerst zorgen we ervoor dat de dames koeien op de vrachtwagen lopen en dan volgen de stieren als vanzelf. Hoe logisch!! Maar deze keer dus niet. De dames stonden op de vrachtwagen, maar de heren wilde niet volgen wat we ook deden voor 2 uur lang. Heel de farm liep uit, maar zelfs met 15 mensen onder luid gejoel van de kinderen kregen we het niet voor elkaar. Vanochtend met frisse moed weer geprobeerd en gelukkig lukte het in tweede instantie wel.

A first.......

Vanmiddag voor het eerst een officiële wine tasting gehouden in de gerenoveerde ondergrondse kelder op Groot Parys. Dit voor een groep mensen die met Hubrecht Duijker op wijnreis zijn. Het is een behoorlijk grote kelder van 22 meter lang, 15 meter breed en een meter of 10 hoog. Slechts één tafel met wit tafelkleed in het midden van de kelder werkte wonderwel. Ooit hadden we al een keer officieus "geoefend" met deze set-up. Dat was op een regenachtige paas zondag, waar een zeer liquide lunch met een 20 tal vrienden, startend om 12 uur s'middags, uitliep in een diner tot 11 uur s'avonds!!

BDOCA

Gisteren de hele dag bezoek van de BDOCA-inspecteur. Dit is de organisatie via wie onze Europese biologische certificering loopt. Een heel administratief proces, echter Crispin Jackson, de inspecteur, maakt het ons zo gemakkelijk als mogelijk. Als wij er maar voor zorgen dat onze ruwe data in orde zijn dan vertaald hij die naar het format waar deze organisatie uit Noorwegen om vraagt. We kennen Crispin al een tijdje. Hij was er bijna vanaf het begin bij. In 2004 zijn we heel voorzichtig gestart met het biologisch boeren op ongeveer 1 ha. Alle boeren in Paarl zeiden toen dat het nooit zou kunnen werken. Gek waren we ze op Groot Parys. Toch gestart dus, maar als de dood dat het fout zou gaan. In 2005 bij een aantal biologische boeren in Frankrijk op bezoek geweest en wat ons daar het meest opviel was dat ze er allemaal heel relaxed onder waren. Gewoon doen was het advies. In 2006 zijn we biologisch gaan boeren op 16 hectare en sinds 2008 is heel de farm (80 hectare) biologisch. Gelukkig is de laatste jaren in Zuid Afrika het denken over biologisch boeren ook aan het kantelen en krijgen wij nu bezoek van aspirant biologische boeren. En ons advies......Gewoon doen dus!!!

Partners in de (rosé) crime....

...zonder wie de rosé nooit mogelijk zou zijn geweest:

- Le Createur: Udo Göebel
- Het oesspan Udo Göebel, Jan Briek en Ruud Göebel
- Het Groot Parys span Donevine, Gertruda, Fransina, Denise, Willem en Wilem, Chris, Daniël, en Andries
- en de specialisten Willie en niet te vergeten Tania (de neus) de Waal.

Super, bedankt!!

Spanwerk

Gisterenochtend vroeg op pad om de wijnflessen te halen. Deze keer geen nieuwe flessen maar recycled. Past beter bij een natuurlijk wijn dachten we zo. Om 9.30 sharp stonden we bij Scali, waar onze wijnvaten hebben liggen fermenteren en verouderen, 8 maanden. Willie de Waal stond ons reeds op te wachten en hij was ook degene die met de oplossing kwam hoe rechtstreeks uit een vat te bottelen. Dat hadden wij nog nooit gedaan en het idee sprak ons zeer aan omdat het helemaal past bij een natuurlijke wijn. Niet overtappen van een vat in een stainless steel houder, de wijn ook niet pompen en ook niet filteren. Hij had een ingenieus systeem waardoor middel van drukverschil wijn gaat stromen van het vat naar een fles. Het machientje lijkt nog het meest op een fruit mixer. En jawel het werkte nog ook. Iets langer als gedacht maar in 3 uur hadden we 313 flessen gevuld, voorzien van een kurk en een label. Dit natuurlijk samen met Gertruda en Fransina, twee plaasmedewerkers van Groot Parys.

Rosé au naturel

De tweede Plaaswerkerswyn (Rosé) is een feit. Een samenwerking tussen Winematters en Groot Parys. De volledige winst van dit project gaat naar de plaaswerkers van Groot Parys (www.plaaswerkerswyn.nl). Vorig werd de Rosé nog gemaakt van druiven van een bevriend wijnhuis, dit jaar echter van onze eigen Groot Parys druiven. A first dus. Gelijk onze Vin de Paille kan ook dit produkt eigenlijk niet natuurlijker. De druiven zijn in de wijngaard slechts 1 keer bespoten met biologisch goedkeurde middelen en er is geen gist toegevoegd voor de fermentatie. Vandaag hebben we ook 100 % unfilterd (goed voor de smaak) en unfined gebotteld. De Rosé heeft een prachtige kleur, is glas helder maar op de bodem ligt een flinterdun laagje bezinksel. Je moet heel goed kijken, want anders zie je het zelfs niet. Ook konden we deze keer dus unfined gaan omdat de rosé reeds stabiel van zichzelf was, dit getest bij een wijn laboratorium. Morgen meer over deze unieke wijn botteleringsdag! Nu gaan we op onze stoep genieten van een glaasje.......Rosé.

Van blom naar set

Twee foto's die het verschil aangeven tussen een druiventros in blom tijd en een die zoals ze dat hier noemen geset is, dus na blomtijd. Bij de laatste zie je reeds de korreltjes, die in de komende 3 maanden uitgroeien tot een volwassen druiventros, zoals we die allemaal kennen. Als de druiventros "geset" is kun je ook een beetje gaan inschatten hoe groot de oogst wordt. En dat ziet er zoals zich dat nu laat aanzien goed uit. Maar niet te vroeg juichen want we moeten nog 3 maanden voordat we weer gaan oogsten. En we weten uit ervaring dat er nog heel veel fout kan gaan voordat de buit binnen is.

Uitval tijd

Na een dag lang grazen zijn onze koeien elke dag weer blij om naar huis te mogen. Dit om 17.30 uur, de officiele uitvaltijd bij ons op die plaas. Het blijft altijd een spectaculair gezicht als ze vanuit de kraal op de agteplaas met zijn zessen op je af komen draven en dan ineens op de rem staan om geheel relaxed eens nieuwsgierig te loeren wie daar dan wel weer staat. Ook tonen zij dan interesse voor die lekkere sappige blaadjes en druivenkorrels aan de wijnranken. Patrick, een van de jongeren op Groot Parys, zorgt er echter, door geklap, gefluit en al steentjes gooiend, voor dat ze de wijnranken niet nog even snel kaal vreten. Dat zou toch zonde zijn van die druiven!

Mooi...

November is de mooiste maand in de wijngaard. Alles groeit en bloeit en is nog fris en jeugdig. Zeker in een biologisch bestierde wijngaard zoals Groot Parys, waar naast de wijnranken die mooie groeipunten laat zien er ook nog allerlei bloemetjes in al hun pracht en praal staan te bloeien. Heerlijk om daar dan te mogen zijn, zeker als je weet dat de wijngaard ook nog eens gezond is.....

Vals alarm

4 mm. Dat viel mee dus. De weersverwachting klopte niet, maar daar waren wij juist blij mee!! De wijngaard vandaag samen met Donevine doorgestapt, en geen geen ziektes "opgetil" zoals ze hier zeggen. Vals alarm dus.......vooralsnog.

Na zonneschijn....

...komt er overwacht toch weer een klomp regen hier. Dit was niet voorspeld. Vandaag heerlijk op het strand in Campsbay, Capetown en toen we op het eind van de dag weggingen zagen we reeds een wolkenpartij aan de horizon. (Zie foto). Raar zeiden we al tegen elkaar. Thuis aangekomen, direct het weerbericht gecheckt en jawel 12 mm regen voor morgen. Dit optellend bij de 14 mm van afgelopen donderdag brengt het totaal boven de 20 mm. In de gevarenzone dus. Direct Donevine gebeld en na overleg met hem starten we morgenvroeg om 5 uur met het spuiten van 2 blokken, die het meest vatbaar zijn voor donsskimmel. Dan de regen, en als deze stopt (dinsdag ochtend) snel kijken hoe de rest van de wijngaard er bij staat en eventueel ook daar spuiten. Donderdagmiddag komt er weer wat regen, dus dan moet alles klaar zijn. Hopen dat we dit jaar meer geluk hebben.

14 millimeter

14 mm regen gevallen op Groot Parys. Dat valt gelukkig mee en het frisse windje wat opstak na de regens zorgde er ook voor dat de wijngaard nog eens snel kon uitdrogen. Vanochtend de wijngaard doorgelopen en nergens de ziekte donsskimmel gevonden. Goed nieuws voor ons. De komende week wordt er ook geen regen voorspelt, dus tijd om dit weekend eens lekker naar het strand te gaan in Kaapstad. Blauwe zee in plaats van groene wijngaard.

Regenmeter

De regenmeter bij ons op Groot Parys voelt zich 8 maanden per jaar vreselijk verontachtzaamd, maar dat wordt gelukkig meer dan gecompenseerd door de resterende 4 maanden. Nu dus! Het eerste wat we er namelijk s'ochtends gebeurt is dat er met aandacht wordt gekeken naar wat er aan regen is gevallen. De regenmeter geniet dan ten volle van deze intensieve aandacht!! Vrijdag ochtend geeft de regenmeter dus aan of we een probleem hebben qua teveel regen of dat we lekker relaxed het weekend in kunnen! We shall see.

Vorig jaar ging het mis

Vorig jaar in dezelfde periode als dit jaar kregen we ook regen. Dit is het slechtste moment van het jaar. De wijngaard is namelijk in blom(bloesem) en deze is dan het meest vatbaar voor ziektes (donsskimmel) wat direct forse implicaties heeft voor de grootte van de oogst. Vorig jaar bleek er geen houden aan, we hadden namelijk niet 1 periode met regen, maar 2 en dan ook nog eens direct op elkaar volgend. Wel op tijd gespoten, maar de totale hoeveelheid neerslag was gewoon te veel, namelijk meer dan 150 mm. Onze wijngaard is slechts beschermd tot ongeveer 20 mm regen. Meer is niet mogelijk omdat we biologisch werken en dus geen chemische paardemiddelen kunnen gebruiken die met terugwerkende kracht (na de regens) ziektes onder controle kunnen krijgen. Na 20 mm wordt het dus bij ons tricky wat betreft ziektes. Fingers crossed en maar hopen dat de weersverwachting precies uitkomt (14 mm)!!

Sloop werkzaamheden

Alleen de pui van onze derde wijnkelder blijft staan. Die is namelijk historisch laat Victoriaans. Achter de pui wordt alles uitgebroken en opnieuw opgebouwd. De wijnkelder gaat vanaf medio 2011 namelijk dienen als kantoor voor 40 mensen werkzaam bij een van de grootste tafeldruiven exporteurs in Zuid Afrika. Het kantoor wordt volledig toegerust met patio, gym, gaste kamer en natuurlijk een braai. Ook in Zuid Afrika beginnen dus naast de primaire en secundaire nu ook de tertiare arbeidsvoorwaarden belangrijk te worden om goed personeel aan je te binden!! Wij zijn ook hardstikke blij met de verbouwing van de wijnkelder, want dat geeft waarschijnlijk ook een boost aan de verkoop van onze 26 kavels op die agterplaas.

De aanhouder wint

Maud, onze oudste dochter, studeert IB (International Business) in Maastricht. Het eerste jaar was fun, maar ook aanpassen aan de cultuur van die gekke nederlanders en aan de manier van studeren, die daar toch anders is. Dit jaar dus opnieuw aan de bak. En het vak wat vorig jaar voor haar en menig ander student het moeilijkst was nu dus met glans gehaald: minimaal een acht pap!! We zijn trots!!! Vanavond gaat ze eerst eten met haar huisgenoten en dan....stappen in Maastricht. Dus als iemand nog wil partyen, Maastricht is vanavond the place to be. -:)

At Last...

Zoals iedereen zal begrijpen ligt het bezit van wapens gevoelig, zeker in Zuid Afrika. Enerzijds gezien het niet al te frisse verleden op het vlak van mensenrechten. Anderzijds ook door het nog steeds hoge aantal moorden - hoewel dalend -, met name in townships, de centra van de grote steden, maar ook op boeren in het achterland. Toen we de farm kochten kregen we er ook een tweetal geweren en 1 revolver bij. Daar hebben we in 2005 vergunning voor aangevraagd om deze op onze naam te zetten. Doordat er zeer omzichtig wordt omgegaan met het geven van 'n vergunning - en dat is maar goed ook - heeft het dus 5 jaar geduurd om de geweren op onze naam te krijgen. Fijn om te hebben, hoewel we ons in dit land absoluut niet onveilig voelen.

Première

Niet alleen het restaurant op Groot Parys is up en running, maar ook onze ondergrondse wijnkelder wordt nu reeds ruim een maand verhuurd als event venue. Wij gaan er zelf op 22 november aanstaande een wine tasting houden op verzoek van Hubrecht Duijker die dan met een groep wijn enthousiasten op bezoek is in Zuid Afrika. Een première dus!

146

Na veel tellen zijn we eruit. Tot nu toe zitten er 146 mensuren in de 81 flesje straw wine van Groot Parys. Deze uren zijn als volgt opgesplitst:

- 24 uur snoei

- 24 uur suier

- 24 uur oogsten en op de netten leggen van de druiven

- 36 uur selectie gedroogde druiven en wijnmaken

- 2 uur racken en rollen

- 24 uur bottelen

- 8 uur waxen en etiketteren

- 4 uur overige zoals vervoer.

Nu moet de wijn "alleen" nog naar Europa en verkocht worden. ;-)

81

Het was weer een hele bevalling de produktie van de Groot Parys straw wine dit jaar. We maken elk jaar slechts een vaatje van 55 liter. De wijze waarop dit wordt gedaan kan niet natuurlijker en het aantal mensuren per flesje zou ook wel eens een record kunnen zijn. De druiven zijn met de hand geoogst, hebben 3 weken liggen verschrompelen op netten en zijn daarna met een mandjes pers handmatig tot sap geperst. Het sap is freeflow in het vaatje gelopen, het vat is vier keer gerold en twee keer gerackt in 7 maanden, er is geen gist toegevoegd en vorige week is de strawwine met de hand door 5 (!) mensen gebotteld en geëtiketteerd. Het is elk jaar weer afwachten hoeveel flesjes van 375 ml dit oplevert en dit jaar zijn er het dus 81. Morgen laten we even weten hoeveel mensuren er dan wel in deze 81 flesjes zitten. We zijn namelijk nog aan het rekenen. ;-)

Sommelier Wereldkampioenschap

Vorige week vond er hier in Paarl voor het eerst het sommelier wereld kampioenschap plaats. Omdat ook Jurgen Luppes van kasteel Engelenburg meedeed wilden wij wel eens zelf horen en zien hoeveel deze specialisten afwisten van het metier. Dus zijn we gaan kijken en wat we al dachten.......ongelooflijk veel dus. De Belg Stefaan Camerlinck was getipt als winnaar door de kenners, maar uiteindelijk werd het toch een Amerikaan. Jammer, want zoals menigeen weet, hebben wij een zwak voor hun intrinsieke kennis van zaken op veler vlakken!

Nr. 1 en 2

We hebben hier een top 5 van mensen die ons het meest hebben bezocht in Zuid Afrika. De afgelopen week waren de nummer 1 en 2 hier samen. Miep die met 25 keer ruim boven aan staat en broer Paul een goede tweede, maar wel op ruime afstand! Veel op Groot Parys rondgelopen al pratend over Ghana waar hij woont en werkt en natuurlijk over onze situatie in ZA. Ook zijn verjaardag gevierd door de Cape Argus (120 kilometer) dit jaar voor de tweede keer te fietsen en zelfs tijd gehad om een balletje te slaan.