Koninginnedag

De nederlandse ambassade in Pretoria schenkt op haar Koninginnedag viering dit jaar onze wijnen.

We wilden daar iets extra’s voor doen.

Het was kort dag, dus hebben we het eenvoudig gehouden; een oranje stickertje op de achterzijde van de flessen met de tekst:

"Groot Parys feliciteert Koningin Beatrix'.

Wel weer leuk voor het familiedagboek!

Sy lyk ’n bietjie slap...........

Omdat Kuifjie ons eerste kalfje is, wilden even bellen met de vee arts om te horen of er nog iets speciaals gedaan moest worden (inentingen o.i.d.).
Voordat we dit gedaan hadden belden de mannen echter, want ze maakten zich een beetje zorgen over de kleine; sy lyk ’n bietjie slap.
Geen risico’s; een uur later was de vee arts ter plaatse. Daniël en Willem, beiden opgegroeit op een vee plaas, hadden Jessie (de moeder) al in een hok gezet om haar wat melk af te nemen, want de uiers waren zeer gespannen. De vee arts liet Kuifjie even lopen, keek onder haar staart en sprak de verlossende woorden; sy lyk baie gesond.
Grappig dat de mannen precies het juiste doen en dan toch een beetje gaan twijfelen. Andere ingrepen waren ook niet nodig, want een kalf dat lekker bij haar moeder kan zijn, krijgt het allerbeste.
Na dit vastgesteld te hebben, mocht Jessie weer uit de box en kon Kuifjie rustig drinken.

Met vreugde geven wij kennis van............

We hebben een 2 tal jaren geleden 4 kalveren gekocht.

3 mevrouwen van een jaar oud en een piepjonge meneer. Mooi om te zien, maar primair natuurlijk aangenomen om het onkruid van de farm te verwijderen.

Als organische boeren spuiten we geen onkruid meer met chemicaliën dood, maar het onkruid moet natuurlijk wel af en toe worden gekortwiekt,

vandaar de koeien. Jonge beesten dus.

Het bulletje was nog veel te klein om al aan een nageslacht te kunnen werken werd er tot voor kort gezegd, echter twee weken geleden was het dan zover.

Bij een mevrouwen begonnen haar uiers te groeien en de andere mevrouwen controleerden of er wel melk uitkwam. Zwanger dus!

Wij tellen, duurt ook ongeveer 9 maanden, dus in september 2008 zou het zover zijn. Genoeg tijd om voorbereidingen te treffen..............

Vanochtend om 8 uur kwam er echter een belletje:er is vannacht een kalfje (het is een meisje) geboren en het loopt al rond. Bleek het bulletje toch al eerder aan het werk te zijn gegaan. De werknemers hier zijn helemaal enthousiast, niet alleen vanwege het pasgeboren kalfje, maar zeker ook met het vooruitzicht van verse melk, boter en kaas!! Aan Daniël, die de koeien verzorgt, gevraagt of hij al een naam had. Ze hééft een kuifje en heet dus; Kuifjie.Het laatste stukje terug naar de stal, moest Kuifjie wel even gedragen worden, na haar eerste stapjes in het leven.

Water...water...géén water

Ons drink- en irrigatie water komt uit de bergen. Een contract daterend uit 1837 geeft ons samen met 7 andere farms recht op al het water uit een specifieke kloof waar een riviertje ontspringt met de naam “Wilde Perdejagt”.

Wij zijn de laatste (=onderste) farm die gebruik maakt van het water, voordat dit in een grotere rivier verdwijnt naar zee.
Al de mensen die op onze farm wonen, inclusief wijzelf gebruiken dit water. Ongeveer 4 kilometer van onze farm gaat dit riviertje ondergronds en met een pijp komt het dan onze kant op. Een paar keer per jaar valt ineens de druk van het water weg. De werknemers gaan dan de bergen in om het probleem te traceren. Dit is bijna altijd een wortel, die in de pijp is gegroeid en deze dan verstopt. Als het weekend is of vakantie gaan we zelf mee om het probleem te verhelpen. De animo bij de werknemers, die ook op de farm wonen is dan (begrijpelijk) laag.

Deze week was het echt raak. We zijn eigenlijk elke dag een paar uur bezig geweest met zoeken. We begonnen boven in de bergen en vonden een wortel, opgelost, terug naar de farm. De volgende dag echter nog geen druk, weer terug, nog een wortel en zo dus door tot 5 keer toe. De laatste wortel vonden we op 100 meter van onze farm. Dat hadden we nog nooit meegemaakt. Na 5 dagen wil je wel weer eens een douche nemen, afwassen, schoonmaken en een wasje draaien. Sinds gisteren echter alles definitief opgelost. Wat een genot zo’n douche! En gewoon weer een toilet kunnen doortrekken, zonder eerst een emmertje water uit het zwembad te moeten halen; prettig.
Over een half jaar zullen deze problemen niet meer voorkomen, omdat we dan aangesloten zullen zijn op de waterleiding. Dit als onderdeel van de project ontwikkeling op onze farm.

Haarworteltjes op 8 meter diepte

Om de woningen bij ons op Groot Parys te bouwen, wordt er op dit moment een nieuwe riolering op een meter of 8 diep aangelegd.

We hebben hiervoor een klein stukje zeer oude wijngaard moeten uitnemen. Dat doet pijn, maar je kunt nu wel eens duidelijk laten zien hoe diep de wortels gaan van onze oude stokken. Dat niet alleen omdat ze zo oud zijn, maar ook omdat we deze oude stokken de laatste 4 jaar geen water meer hebben gegeven.

Dus als er geen water van boven komt, moet het de stok zelf op zoek naar water onder de grond! Tussen de rode rotsen door zoekt de wortel zijn weg, vindt water, mineralen en andere voedingsstoffen, die de wijngaardstokken weer de mogelijkheid geven om mooie rijpe druiven af te leveren.

In dit licht gezien, lijkt het wijnmaakproces zelf dan ineens niet meer dan een futiliteit ;-)